Η νοσογόνος παχυσαρκία είναι μια προοδευτική, χρόνια, υποτροπιάζουσα, παγκόσμια ασθένεια που οδηγεί σε αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα στον ασθενή.
Η ασθένεια επιβαρύνει τα εθνικά συστήματα υγείας ανά τον κόσμο, με περίπου 4,1 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Ο ορισμός της (νοσογόνου) παχυσαρκίας είναι ΔΜΣ (Δείκτης Μάζας Σώματος) άνω των 30.
Περαιτέρω, η νοσογόνος παχυσαρκία χωρίζεται σε 3 κατηγορίες:
- την κατηγορία Ι που περιλαμβάνει ΔΜΣ 30-35,
- την κατηγορία ΙΙ με ΔΜΣ 35-40 και τέλος
- την κατηγορία ΙΙΙ με ΔΜΣ άνω των 40.
Ήδη όμως ασθενείς με ΔΜΣ άνω των 30 διατρέχουν κίνδυνο πρόωρης θνησιμότητας και πάσχουν συχνά από συννοσηρότητες. Αυτές μπορεί να είναι ήπιες, όπως ακράτεια ούρων, πόνος στις αρθρώσεις και ροχαλητό, έως σοβαρές, όπως καρδιακές παθήσεις, διαβήτης, υπνική άπνοια και πολλές άλλες.
Η παχυσαρκία είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια. Τα αίτια που συνεισφέρουν περιλαμβάνουν κοινωνικές, γενετικές, ψυχολογικές, διατροφικές συνήθειες και απουσία σωματικής άσκησης. Οι ασθενείς υποφέρουν, συνήθως, από νοσογόνο παχυσαρκία από την παιδική ηλικία και για δεκαετίες, ενώ ως παιδιά συχνά έχουν βιώσει εκφοβισμό και ως ενήλικες δύσκολες κοινωνικές καταστάσεις. Αυτό οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο όπου το βάρος αυξάνεται και οι ασθενείς δεν τολμούν να ζητήσουν βοήθεια. Μια ανησυχητική τάση τα τελευταία χρόνια είναι ότι η παχυσαρκία αυξάνεται στους νεαρούς ενήλικες, γεγονός που επιδεινώνει ραγδαία την υγεία τους και μερικές φορές δυσκολεύει τη ζωή τους κοινωνικά και εργασιακά.
Ιστορικά, αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις έχουν πραγματοποιηθεί για τη θεραπεία της παχυσαρκίας. Στις μέρες μας η γαστρική παράκαμψη, η επιμήκης γαστρεκτομή (δηλαδή το γαστρικό μανίκι) και η γαστρική παράκαμψη μίας αναστόμωσης είναι οι πιο καθιερωμένες. Η τέλεια επέμβαση δεν υπάρχει, αλλά ο χειρουργός προτείνει αυτήν που ταιριάζει καλύτερα στον κάθε ασθενή.
Η προετοιμασία πριν το Γαστρικό Μανίκι
Πριν την επέμβαση, είναι απαραίτητο ο ασθενής να γνωρίσει τη βαριατρική ομάδα, η οποία αποτελείται εκτός από τον χειρουργό, από διαιτολόγο, παθολόγο/διαβητολόγο, ψυχολόγο και, από προπονητή / εργοθεραπευτή / φυσιοθεραπευτή. Ο ασθενής παρακολουθεί συγκεκριμένο διαιτολόγιο κατά τις συστάσεις του διαιτολόγου, προκειμένου να χάσει βάρος προεγχειρητικά. Αυτό γίνεται για να διασφαλιστεί ότι μπορεί να ακολουθήσει τις διατροφικές συστάσεις μετεγχειρητικά, όπως και για να μειώσει το μέγεθος του ήπατος, κάτι που είναι σημαντικό για τη διευκόλυνση της επέμβασης. Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται μέσω της ομαδικής προσέγγισης και ο ασθενής πρέπει να εμπιστευτεί πλήρως τη βαριατρική ομάδα.
Πώς διενεργείται το Γαστρικό Μανίκι
Η επιμήκης γαστρεκτομή εφαρμόζεται λαπαροσκοπικά από το 1999. Η τεχνική έχει τελειοποιηθεί με τα χρόνια, είναι τυποποιημένη και πολύ ασφαλής. Στα σωστά χέρια αποδίδει εξαιρετικά αποτελέσματα απώλειας βάρους. Η επέμβαση απαιτεί γενική αναισθησία και πραγματοποιείται μέσω 5 μικρών τομών 1-2 εκατοστών. Χρησιμοποιείται το λαπαροσκόπιο, ένα ειδικό όργανο εξοπλισμένο με κάμερα. Η επέμβαση συνιστάται στη μετατροπή του στομάχου από σάκο, σε σωλήνα, με ειδικές συρραπτικές συσκευές. Η διάρκειά της είναι περίπου 30 λεπτά και ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο για μία με δύο μέρες.
Οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζονται μόνο παρακεταμόλη για τον πόνο και μόνο μερικές φορές κωδείνη. Η ιβουπροφαίνη αποφεύγεται καθώς μπορεί να προκαλέσει πληγές και αιμορραγία στον νεοχειρουργημένο στομάχι.
Η αποκατάσταση μετά από Γαστρικό Μανίκι
Μετεγχειρητικά είναι απαραίτητο να ακολουθούνται οι συστάσεις του διαιτολόγου για δίαιτα με υγρά την πρώτη εβδομάδα, ακολουθούμενη από πολτοποιημένη τροφή την 2η + 3η εβδομάδα και από την 4η εβδομάδα και μετά, κανονική τροφή (κατά προτίμηση καλά μασημένη). Μερικοί ασθενείς εμφανίζουν δυσφαγία αλλά αυτή είναι παροδική και εξαρτάται από τις διατροφικές συνήθειες. Σπανιότερα μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές οι οποίες αντιμετωπίζονται σχετικά εύκολα.
Η επέμβαση αυτή αποτελεί μία επένδυση στη σωματική αλλά και στην ψυχική υγεία του ασθενούς με απώτερο σκοπό τη μείωση των συννοσηροτήτων, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την μακροζωία. Με άλλα λόγια, η επιμήκης γαστρεκτομή είναι ένα ισχυρό «εργαλείο» που δίνεται στον ασθενή, όπου η κύρια ευθύνη μετεγχειρητικά για τη μέγιστη απώλεια βάρους και την επίτευξη των καλύτερων δυνατών αποτελεσμάτων, ανήκει στον ίδιο τον ασθενή, επικουρούμενος από τη βαριατρική ομάδα.
